Deze heel bijzondere thee, met zijn weldadige effecten op de gezondheid, is een product uit de Japanse cultuur, met een eeuwenoude geschiedenis en doordrongen van de zen-geest. Matcha wordt effectief al meer dan 800 jaar gedronken door de zenboeddhistische monniken.
Het is een monnik, de Japanse geestelijke Eichû (743-816), die als eerste de thee – toen nog in de vorm van blokjes – naar Japan brengt, na zijn lange studies in China. In die periode gebruiken enkel de elite en de keizer dit zeldzame en kostbare product.
In 1191 brengt de boeddhistische monnik Eisai (1141-1215) een nieuwe gebruikswijze van de thee mee uit China, die overeenstemt met de huidige Matcha: de tot poeder vermalen groene thee wordt in een kom opgeklopt met warm water. Terwijl deze bereidingswijze zich met succes verspreidde in Japan, werd ze in China amper nog gebruikt.
In de tijd van Eisai wordt de thee vooral als geneesmiddel aangewend. Matcha wordt ook gebruikt als stimulerend middel door de zenboeddhistische monniken om urenlang wakker en geconcentreerd te blijven tijdens hun meditatiesessies.
In de 16e eeuw legt de monnik Sen no Rikyū de basis voor de Japanse thee-ceremonie « Cha No Yu », waar Matcha een onmisbaar deel van uitmaakt.
In 1835 werd Tencha uitgevonden, een schaduwthee die ontstaat door een nieuwe manier om Japanse groene thee te telen. Vanaf dat moment stopt men de productie van Matcha op basis van de gewone groen thee. Het is deze Tencha of « schaduwthee » die zorgt voor de bijzondere smaken van Matcha: zacht, rijk en geraffineerd.
